πολύ στεναχωρέθηκε η Δημητρούλα όταν συνειδητοποίησε
ότι η πιτζάμα Μονόκερος
που φόρεσε δυο χειμώνες δεν της έκανε πια....
εμ ψήλωσε το παιδί....
έτσι η μανούλα την έφτιαξε καρέκλα για το γραφείο της!!!
ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.... ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ.....
μέτρησα λοιπόν κ ξαναμέτρησα
το ύφασμα κ αφού το έκοψα κομματάκια σχεδόν όπου είχε ραφή και όχι μόνο.......
το δοκίμασα πολλές φορές στην παλιά καρέκλα κουζίνας
που με συνοδεύει απ τα φοιτητικά μου χρόνια...
πάνω από 25 χρόνια....
που να βρεις σήμερα τέτοιες καρέκλες σταθερές όλο σίδερο!!!!
την έχω αλλάξει βέβαια δυο φορές κάλυμμα
αλλά τώρα της έκανα λίφτινγκ να ζήσει άλλα τόσα χρόνια!!!
στην αρχή θα έβαζα χώρια το κεφάλι γιατί η καρέκλα είχε οριζόντια πλάτη...
αλλά αυτό το άλλαξα
κ μου έφτασε οριακά να βάλω όλο το ύφασμα που είχα για να γίνει ένα ολοκληρωμένο ζωάκι!!!
το κάθισμα έγινε απαλό και χνουδωτό
γεμισμένο με ένα κομμάτι γέμισης που έβγαλα
πέρσι από ένα μπουφάν που παραήταν φουσκωτό!!!!
και απέκτησε και μια πλάτη ξεκούραστη κ απαλή!!!
ΚΡΑΤΗΣΑ ΕΠΙΣΗΣ Κ ΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ
για να βάζει τα χεράκια όταν διαβάζει τις κρύες μέρες του χειμώνα
αλλά και για να έχει εκεί λαστιχάκια για τα μαλλιά που όλο τα χάνει...
χαχαχχχαα
από το πρόσωπο έκοψα το πάνω μέρος
με τα ρουθούνια κ τα έβαλα
στη μουσούδα που έφτιαξα από το μισό άσπρο μέρος
το υπόλοιπο άσπρο το έβαλα κάτω απ το λαιμό
δίπλα στις τσέπες είχε κάποια κομματάκια μικρά
που τα έκοψα
και τα έβαλα για να μπαλώσω το κενό
τα πόδια τα γέμισα όπως όλο με γέμισμα από μαξιλάρια
(το συνεχόμενο όμως)
και μου βγήκαν χοντρούτσικα
οπότε τα έραψα λίγο κι αυτά
τα πίσω πόδια έγιναν απ τα μανίκια
ενώ τα μπροστά από τα πόδια της πιτζάμας
οι τσέπες έμειναν με το ύφασμα που έβαλα στο κάθισμα της καρέκλας
το πρόσωπο μέχρι το λαιμό έγιναν κυρίως απ την κουκούλα
τα πίσω πόδια έγιναν απ τα μανίκια
ενώ τα μπροστά από τα πόδια της πιτζάμας
οι τσέπες έμειναν με το ύφασμα που έβαλα στο κάθισμα της καρέκλας
το πρόσωπο μέχρι το λαιμό έγιναν κυρίως απ την κουκούλα
οι τσέπες είναι σχεδόν κρυφές!!!!
η ουρά του έγινε φράντζα....
κ έτσι έμεινε κολοβό χαχχαχαα
το χαμόγελο έγινε από ένα ρετάλι μικρό
που περίσσεψε απ όσα έκοψα
σχεδόν δεν έμεινε τίποτα απ το όλο πιτζαμάκι!!!
όλο ράφτηκε στο χέρι...
έχει το καλό ότι αυτό το ύφασμα
δεν φαίνεται εκεί που ράβεις
και επίσης σηκώνει αρκετό τέντωμα
για να φτάσει για κάποια χιλιοστά ως εκατοστά
δεν είναι ένα απλό ύφασμα που οι διαστάσεις του είναι συγκεκριμένες!!!
μονό κακό είναι ότι γεμίζει η πλάση χνούδια όταν το κόβεις...
σας έχω λύση...
το αυτοκόλλητο με το μέτρο που τυλίγουμε τα σχολικά βιβλία!!!
τα μαζεύει όλααααααα..
ελπίζω να σας άρεσεεεεεεεεεεε
σας φιλώωωωωωω
Σοφία μου, είσαι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ! Βρε θηρίο τι έφτιαξες? Καρέκλα=μονόκερο? Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο. Είναι ΥΠΕΡΟΧΗ! Μένω άφωνη! Υποκλίνομαι! Χίλια μπράβο, φίλη μου. Να τη χαρεί το κοριτσάκι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥγ: Θέλω κι εγώ καρέκλααααααααα!!!!!!!!!!
Μου αρεσει που οταν ερχεσε σε μας γεμιζεις θαυμαστικα τα σχολια σου βρε Σοφακι μου..εμεις τωρα τι να πουμε και να κανουμε με τον μονοκερο καρεκλα που εμπνευστηκες; θα πουμε ουαου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! θα καθεται η μικρη σου και θα την χαιρεται..θα την δινει και στην αδερφη της αραγε;χα..χα..να μου τις φιλησεις και τις δυο.
ΑπάντησηΔιαγραφήχα..χα. τελικα οντως τιποτε δεν παει χαμενο Σοφακι μου μπραβο σου ..
Να περνας ομορφα οτι και να κάνεις φιλη μου..να εχεις και ενα ομορφο φθινόπωρο.. την αγαπη μου φιλακιααααα!!!<3
Καλέ τι βλέπουν τα μάτια μου !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου τη σκέφτηκες καλή μου αυτή την υπέροχη ιδέα ... έγινε απίθανη η καρέκλα !!! Μπράβο σου !!!!
Τί να πω τώρα εγώ βρε Σοφία μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού τα σκέφτηκες όλα αυτά;
Καταπληκτική ιδέα κι εκτέλεση.
Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στην αγορά.
Θα σου κλέψουν την ιδέα.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
ΤΙ ΛΕς ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!εκπληκτικη μεταμορφωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήPero que bien aprovechaste esa piyama, esa silla quedo vestida de forma alegre, linda y divertida!
ΑπάντησηΔιαγραφήBesos
χαιρομαι που σας αρεσε
ΑπάντησηΔιαγραφήλες να μου κλεψουν τα κοπιραιτσ ΡΕΝΑ?χαχαχαα
εγινε χαρουμενο απαλο κ παιχνιδιαρικο....μεχρι να τελειωσουμε το ΔΗΜΟΤΙΚΟ
μετα δεν ξερω το μελλον της θα κρατησω για τα εγγονια χαχχαχα ξερουμε ποσο γρηργορα περναν τα χρονια!!!!
τελειαααααα!!!!! μπραβο ρε σοφια χρυσοχερα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή